اوہ چانن جیہڑا اجے نئیں دِسیا
اوہ ویلا جیہڑا آیا نئیں
اوہ سُفنا جیہڑا نیندراں اوہلے
دِل وچ اجے سمایا نئیں
مُکھ جیہڑا ظاہر نئیں ہویا
حکم جو اپُروں آیا نئیں
منیر نیازی
ਉਹ ਚਾਨਣ ਜਿਹੜਾ ਅਜੇ ਨਈਂ ਦੱਸਿਆ
ਉਹ ਵੇਲ਼ਾ ਜਿਹੜਾ ਆਇਆ ਨਈਂ
ਉਹ ਸੁਫ਼ਨਾ ਜਿਹੜਾ ਨੀਨਦਰਾਂ ਉਹਲੇ
ਦਿਲ ਵਿਚ ਅਜੇ ਸਮਾਇਆ ਨਈਂ
ਮੁੱਖ ਜਿਹੜਾ ਜ਼ਾਹਰ ਨਈਂ ਹੋਇਆ
ਹੁਕਮ ਜੋ ਉਪਰੋਂ ਆਇਆ ਨਈਂ
ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ
oh chanan jehda ajje nai dissya
oh vela jehra aaya nai
oh sufna jehda neendraan ohle
dil vich ajje samaya nai
mukh jehda zahir nai hoya
hukum jo upron aaya nai
Munir Niazi
The light that has not yet been revealed
The time that has not come
The dream that sleeps
Not yet absorbed in the heart
The main one that did not appear
The order that came from above
Munir Niazi
جیہڑے شہر دے کول ایہہ ہوون اوس نوں دین بگاڑ
اندروں پاگل کر دیندی اے ایہناں دی گرم ہواڑ
ایہناں دے نیڑے رہن لئی بڑی ہمت اے درکار
ایہناں دی چپ دی ہیبت دا کوئی جھل نہ سکدا بھار
منیر نیازی
ਜਿਹੜੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੋਲ਼ ਇਹ ਹੋਵਣ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਣ ਬਿਗਾੜ
ਅੰਦਰੋਂ ਪਾਗਲ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਏ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਰਮ ਹਵਾੜ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਬੜੀ ਹਿੰਮਤ ਏ ਦਰਕਾਰ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੁੱਪ ਦੀ ਹੈਬਤ ਦਾ ਕੋਈ ਝੱਲ ਨਾ ਸਕਦਾ ਭਾਰ
ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ
jehde shehar de kol eh hovan os nu dain bigaad
andaron pagal kar dendi ae ehna di garam hawaad
ehna de nede rehn layee badi himmat ae darkaar
ehna di chup di haibat da koi jhall na sakeya bhaar
Munir Niazi
Give it to those who have it near the city
Their hot air drives them crazy inside
It takes a lot of courage to stay close to them
No one can bear the weight of their silence
Munir Niazi
 |
|
کِس دا دوش سی کِس دا نئیں سی
ایہہ گلّاں ہُن کرن دیاں نئیں
ویلے لنگھ گئے توبہ والے
راتاں ہَوکے بھرن دیاں نئیں
جو ہویا ایہہ ہونا ای سی
تے ہونی روکیاں رُکدی نئیں
اِک واری جدوں شروع ہو جاوے
گل فیر اینویں مُکدی نئیں
کُجھ اُنج وی راہواں اوکھیاں سن
کُجھ گل وچ غم دا طوق وی سی
کجھ شہر دے لوک وی ظالم سن
کجھ سانوں مرن دا شوق وی سی
منیر نیازی
ਕਿਸ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਸੀ ਕਿਸ ਦਾ ਨਈਂ ਸੀ
ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਹਨ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਨਈਂ
ਵੇਲੇ ਲੰਘ ਗਏ ਤੌਬਾ ਵਾਲੇ
ਰਾਤਾਂ ਹੋਕੇ ਭਰਨ ਦਿਆਂ ਨਈਂ
ਜੋ ਹੋਇਆ ਇਹ ਹੋਣਾ ਈ ਸੀ
ਤੇ ਹੋਣੀ ਰੋਕਿਆਂ ਰੋਕਦੀ ਨਈਂ
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਜਦੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਗੱਲ ਫ਼ਿਰ ਐਂਵੇਂ ਮੁੱਕਦੀ ਨਈਂ
ਕੁਝ ਉਂਝ ਵੀ ਰਾਹਵਾਂ ਔਖੀਆਂ ਸਨ
ਕੁਝ ਗੱਲ ਵਿਚ ਗ਼ਮ ਦਾ ਤੌਕ ਵੀ ਸੀ
ਕੁੱਝ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕ ਵੀ ਜ਼ਾਲਮ ਸਨ
ਕੁੱਝ ਸਾਨੂੰ ਮਰਨ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਵੀ ਸੀ
ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ
kis da dosh si kis na nai si
eh gallan hun karan dian nai
vele langh gaye tauba wale
raataan hauke bharran dian nai
jo hoya eh hona ee si
te honi rokeyan rukdi nai
ik vaari jadon shuru ho jaave
gall fer aiven mukdi nai
kujh unj vi raahvaan okhian sann
kujh gall vich ghum da tauq vi si
kujh shehar de lok vi zalim sann
kujh sanu maran da shoq vi si
Munir Niazi
Whose fault was it? Whose fault was it?
These are new things to do
The time has come for the repentant
Not to be filled overnight
This is what happened
And it doesn't stop happening
Once started
It doesn't end there
The roads were difficult for some
There was a sense of grief in some things
Some people in the city were cruel
Some of us were fond of dying
Munir Niazi
چاہواں جے تے بندوی کردیاں
میں ایہہ تماشا دُنیا دا
ہتھ دا اک اشارہ کر کے
کھوہ لواں ہاسا دنیا دا
پر میں تے اجے انت نئیں ویکھیا
ہون دے ڈونگھے رازاں دا
اجے تے میں دروازہ کھولنا
آخر دیاں اوازاں دا
منیر نیازی
ਚਾਹਵਾਂ ਜੇ ਤੇ ਬਨਦਵੀ ਕਰਦੀਆਂ
ਮੈਂ ਇਹ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੁਨੀਆ ਦਾ
ਹੱਥ ਦਾ ਇਕ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ
ਖੂਹ ਲਵਾਂ ਹਾਸਾ ਦੁਨੀਆ ਦਾ
ਪਰ ਮੈਂ ਤੇ ਅਜੇ ਅੰਤ ਨਈਂ ਵੇਖਿਆ
ਹੋਣ ਦੇ ਡੂੰਘੇ ਰਾਜ਼ਾਂ ਦਾ
ਅਜੇ ਤੇ ਮੈਂ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਣਾ
ਆਖ਼ਿਰ ਦਿਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਦਾ
ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ
ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ
chahwaan je te band vi kar dean
main eh tamasha dunya da
hath da ik ishara karke
khoh lawaan haasa dunya da
par main ajje ant nai vekheya
hown de doonghe raazan da
ajje te main darwaza kholna
aakhar dian aawazaan da
Munir Niazi
If you want, you can do it
I love this spectacle of the world
By a gesture of the hand
Well done laughter of the world
But I haven't seen the end yet
Of the deepest secrets of being
I still open the door
Of the last voices
Munir Niazi
ہن ہور کی باقی رہ گیا اے
تھوڑی جیہی بہادری جیہڑی
اک دوجے تے خرچ ہون توں بچ گئی
گزر گئے بزرگاں دیاں مثالاں
گھروں کی بنن نکلے ساں تے کی بن گئے
ایہو جئے ملال تے ہور چھوٹے چھوٹے دکھ
ہون تے ناں ہون دیاں حداں اُتے
چھوٹے چھوٹے سفنے
گھن دے کھاہدے شجر
کسی آن والی مدد دی آس
منیر نیازی
ਹੁਣ ਹੋਰ ਕੀ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਏ
ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਬਹਾਦਰੀ ਜਿਹੜੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਖ਼ਰਚ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚ ਗਈ
ਗੁਜ਼ਰ ਗਏ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਮਿਸਾਲਾਂ
ਘਰੋਂ ਕੀ ਬਣਨ ਨਿਕਲੇ ਸਾਂ ਤੇ ਕੀ ਬਣ ਗਏ
ਇਹੋ ਜਏ ਮਲਾਲ ਤੇ ਹੋਰ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਦੁੱਖ
ਹੋਣ ਤੇ ਨਾਂ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਉੱਤੇ
ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਸੁਫ਼ਨੇ
ਘਣ ਦੇ ਖਾਹਦੇ ਸ਼ਜਰ
ਕਸੀ ਆਨ ਵਾਲੀ ਮਦਦ ਦੀ ਆਸ
hun hor kih baaqi reh gaya ae
thodi jehi bahaduri jehri ik dooje te kharach hown ton bach gayee
guzar gaye bazurgaan dian misalaan
gharon ki banan nikle saan te ki ban gaye
eho jye malaal te hor chhote chhote dukh
hown te naa hown dian hadaan utte
chhote chhote sufne
ghun khaahde shajar
kisi aan wali madad di aas
Munir Niazi
What's left now?
A little bravery that saved money on each other
Examples of Dead Elders
What we left home to become and what we became
The same small sorrows and other small sorrows
On the limits of being and not being
Small dreams
Eating trees of the cube
Hope for some help
Munir Niazi
اک گل ہے میرے دل دے اندر جیہڑی باہر نہ آوے
یاد نئیں رکھنا چاہندا اوہنوں پر بُھلّی نہ جاوے
کافر ناں کِتّے سمجھن مینوں دل لوکاں توں ڈردا
ایسے گلّوں ڈردا میں کِتّے دل دی گلّ نہیں کردا
منیر نیازی
ਇਕ ਗਲ ਹੈ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਿਹੜੀ ਬਾਹਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਯਾਦ ਨਈਂ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਉਹਨੂੰ ਪਰ ਭੁੱਲੀ ਨਾ ਜਾਵੇ
ਕਾਫ਼ਰ ਨਾਂ ਕਿਤੇ ਸਮਝਣ ਮੈਨੂੰ ਦਲ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ
ਇਸੇ ਗੱਲੋਂ ਡਰਦਾ ਮੈਂ ਕਿਤੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ
ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ
ik gall ae mere andar di jehdi bahar na aave
yaad nai rakhna chahunda ohnu par bhulli na jaave
kafar naan kitte samjhan mainu dil lokan ton darda
aise gallon darda main kitte dil di gall nai karda
Munir Niazi
One thing inside my heart that doesn't come out
I want to remember him but not forget him
I am afraid of people who don't understand infidelity
That's why I'm not afraid
Munir Niazi
اک پُرانا جنگل سی تے کالی شام دا ویلا
اوہدے کولوں لنگھدیاں مینوں عجب آوازہ آیا
کسے نے میرا ناں لے مینوں اپنے ول بلایا
اِنج لگا جیویں پہلے وی میں ایہہ آواز سنی اے
چھوٹیاں ہندیاں سفنے وچ یاں اوہناں مکاناں اندر
جنھاں چ رات آندی اے جیویں موت مساناں اندر
منیر نیازی
ਇਕ ਪੁਰਾਣਾ ਜੰਗਲ਼ ਸੀ ਤੇ ਕਾਲ਼ੀ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਵੇਲ਼ਾ
ਉਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਦਿਆਂ ਮੈਨੂੰ ਅਜਬ ਅਵਾਜ਼ਾ ਆਇਆ
ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਲੈ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਬੁਲਾਇਆ
ਇੰਜ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲੇ ਵੀ ਮੈਂ ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਏ
ਛੋਟੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੁਫ਼ਨੇ ਵਿਚ ਯਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਕਾਨਾਂ ਅੰਦਰ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਚ ਰਾਤ ਆਂਦੀ ਏ ਜਿਵੇਂ ਮੌਤ ਮਸਾਣਾਂ ਅੰਦਰ
ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ
ik purana jangal si te kaali shaam da vela
ohde kolon langhdean mainu ajab aawaza aaya
kisse ne mera naan le ke mainu apne wall bulaya
enj lagga jiven pehle vi main eh aawaaz suni ae
chhotean hundean sufne vich yaan ohna makanaan andar
jinhaan ch raat aandi ae jiven maur masanaan andar
Munir Niazi
There was an old forest and a dark evening
I heard a strange sound as I passed by
Someone called me by my name
It was as if I had heard it before
In small dreams or in those houses
In which night comes like death in the jaws
Munir Niazi
پہنچنا چاہندا ہاں منزلاں تے لگن اے ایڈی
قدم وی میتھوں نہ پٹیا جاوے تھکن اے ایڈی
ہرے شجر سن جدوں میں ایتھے اوہ خواب تکیا
چمن ایہہ جس دے اجاڑ پن دی چُبھن اے ایڈی
ہزاراں کوہاں تے رہ گئے نیں اوہ شہر سارے
جنھاں دی یاداں دی دل دے اندر جلن اے ایڈی
چراغ سورج طراں دا لگے ہنیر ایڈا
ہوا بہشتاں دی واجیہی لگے گھٹن اے ایڈی
منیر توبہ دی شام ہے پر ایہہ جی نئیں من دا
گھٹا دی رنگت فلک تے توبہ شکن اے ایڈی
منیر نیازی
ਪਹੁੰਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਤੇ ਲਗਨ ਏ ਐਡੀ
ਕਦਮ ਵੀ ਮੈਥੋਂ ਨਾ ਪੁੱਟਿਆ ਜਾਵੇ ਥੁੱਕਣ ਏ ਐਡੀ
ਹਰੇ ਸ਼ਜਰ ਸਨ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇਥੇ ਉਹ ਖ਼ਾਬ ਤੱਕਿਆ
ਚਮਨ ਇਹ ਜਿਸਦੇ ਉਜਾੜ ਪੁੰਨ ਦੀ ਚੁਭਨ ਏ ਐਡੀ
ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਕੋਹਾਂ ਤੇ ਰਹਿ ਗਏ ਨੇਂ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਸਾਰੇ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਲ਼ਨ ਏ ਐਡੀ
ਚਿਰਾਗ਼ ਸੂਰਜ ਤਰਾਂ ਦਾ ਲੱਗੇ ਹਨੇਰ ਏਡਾ
ਹਵਾ ਬਹਿਸ਼ਤਾਂ ਦੀ ਵਾਜੀਹੀ ਲੱਗੇ ਘਟਣ ਏ ਐਡੀ
ਮੁਨੀਰ ਤੌਬਾ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਜੀ ਨਈਂ ਮਨ ਦਾ
ਘਟਾ ਦੀ ਰੰਗਤ ਫ਼ਲਕ ਤੇ ਤੌਬਾ ਸ਼ਿਕਨ ਏ ਐਡੀ
ਮੁਨੀਰ ਨਿਆਜ਼ੀ
pohanchna chaanda haan manzilaan te laggan hai aidi
qadam vi methon na pattya jaave thakkan hai aidi
hare shajar san jadon main ethe oh khaab takkya
chaman eh jis de ujaar pan di chubhan ae aidi
hazaraan kohaan te reh gaye nein oh shehar sare
jinhaan di yaadaan di dil de andar jalan hai aidi
charaagh suraj tarhan da lagge haner aida
hawa bahishtaan di waa jehi lagge ghuttan hai aidi
munir tauba di shaam hai par ed jee nai manda
ghatta di rangat falak te toba shikan ae aidi
Munir Niazi
I want to reach the destinations
Don't even take a step away from me
There were green trees when I saw that dream here
Chaman This is the sting of desolation
Thousands of wells were left all over the city
Whose memories burn in the heart of A.D.
Darkness like the light of the sun
The wind is blowing in the sky
Munir is the evening of repentance but this is a new mind
Repentance wrinkles on the reduced color panel A.D.
Munir Niazi
0 Comments