11 Best Mian Muhammad Bakhsh Shayari | Punjabi Sufi poetry|2 Line Punjabi Sufi Poetry

Mian Muhammad Bakhsh Poetry | Punjabi Sufi 

Mian Muhammad Bakhsh (1830-1907) was a Sufi saint and a Punjabi poet; he belonged to the Qadiri tariqah. He was born in a village called Khari Sharif, situated near Mirpur in Kashmir. He was brought up in a very religious environment and received his early education at home. He is especially renowned for his book of poetry called Saiful-Malook or Safar-ul-Ishq.

Hazrat Mian Shams ud Din Wali Qadri has three sons; the first one was Hazrat Mian Bahawal Bakhsh R.A, the second one was Hazrat Mian Muhammad Sahib Abdaal and the third one was Hazrat Mian Muhammad Bakhsh R.A. Hazrat Mian Muhammad bakhsh Didn't marry to anyone all of his life.

One night when he made an istikhara, Hazrat Ghazi Qalander Pir Damrri Wala Sarkar appeared in his dream and hold his arm and narrated to him: "O Son, You are mine spiritual disciple (mureed) and I am your Spiritual Guide (Pir).Hazrat Pir Saeen Ghulam Muhammad in Silsila Qadariyah is my spiritual son (Rohani Baita) at Kalrorri Shareef, perform bayt on his hand."So he performed bayt in Silsila Qadriya and his linage goes back to Hazrat Ghaus ul Azam Abdul Qadir Jeelani R.A.Urs of Hazrat Mian Muhammad Bakhsh is annually held on 7th of Zul Hajj at his Mazar Shareef at Kharri Shareef Kashmir. He has written his Punjabi Kalam which is well known as Saif ul Malook.

you can share or copy  Mian Muhammad Bakhsh Shayari With Your Friends on Your Facebook Account, Instagram Account, Whatsapp Account With Your Friends. You Can Easily use it without any problem

خشخش جتنا قدر نہ میرا اس نوں سب وڈیائیاں 

میں گلئیاں دا روڑا کوڑا محل چڑھایا سائیاں 

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

راتیں زاری کر کر روون نیند اکھیں دی دھوندے 

فجرے اوگنہار کہاون ہر تھیں نیویں ہوندے

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

ٹُر چلے دلدار دلاں دے وطنوں چُک مہاراں 

اُجڑی بستی نظری آوے کٙنڈ دتی جد یاراں 

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

رکھی جھول تساڈے اگے پاؤ خیر یتیماں 

اوگنہار کوچجیں بھریا بخشیں نبیؐ کریماں 

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

ہوندی قوت زور نہ لایا بیٹھے من رضائیں 

پانی باہجھ پیاسے چلّے دین دُنی دے سائیں

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

جو چاہیں سو لکھیں سائیاں مالک لوح قلم دا

میں مسکین حوالے تیرے توں ضامن ہر کم دا 

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

تختوں لاہ بہاوے قیدی ہو نمانے بہناں 

دُکھیں بھریا حال محمد فیر اوسے نوں کہناں

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

رات پووے تے بے درداں نوں نیند پیاری آوے 

درد منداں نوں تاہنگ سجن دی سُتیاں آن جگاوے

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

جے لکھ زہد عبادت کرئیے بن عشقوں کس کاری 

جاں جاں عشق نہ ساڑے تینوں تاں تاں نبھے نہ یاری 

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

اٹھے پہر خیال تیرے دا دل وچ نقش پکایا 

صورت تیری حاضر رکھاں تاں کوئی روز لنگھایا

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ

جنہاں اکھیاں دلبر ڈِٹھا اوہ اکھیاں تک لئیاں 

توں مِلئیں تاں ساجن مِلیا ہون آساں لگ پئیاں 

 میاں محمد بخش رحمت اللہ علیہ